Göç etti hüznün coğrafyasına yürek tek bir ‘kırık’tagece sürümüm gün dönümüm korkuyorum uyumaya bak yine sarsıldı başımıza dünya ‘kırık’ bir fay’dan geçti yitim diyarda insanımız telafisi zordur tedariki imkansız talihsiz dağılmış zamana kar tanesi ıslaklığı yıkılmışlıklarımız içimizden akıp geçen eriyen ilacıdır dudu feryadına er hünkarın gözyaşlarına/zaman… fakat göç eden imkansızlığadır yazgımız yığıldı yalnızlığımız beton blokların ar damarına bir gelinciktir rüzgârda başı dönen insan hicaptan gönüllere gözlerden ışık sızmakta yıkımlar bütünledi yürekleri bak tek bir acıda yarınki umutlarımız bütünümüz yağmur sonrası ılık toprağın kokusu çarşaftan bir kar beyazlığına açtım kollarımı bak yine direniyorum hepinizi çok seviyorum…. |
Yüreğinize, kaleminize sağlık. Saygı ve selamlarımla.