Sevginin Gün Dönümüseni duymaya hiçbir zaman yetmedim sessiz ve istikametsiz geçer zaman tırtıl ömürde sararmış çatlak duvarlardan sızarak kirlendim sana yalnız kederim ellerinden yaşamın tutunarak yanılgı külden akik bu rüyada hizalandı bütünümüzde öteledi ötekiledi menafi haysiyet kusurdan sayılan eriyen günümüzde zamana tükendim bak şimdiden daha karıştığımız tek nokta son sapak gelmeden dokundun kuşmar bedeninle tenime esmer balçıktandı toprak ve zamanımız yok yarına sevmeye bugünden başlasak sevginin gün dönümüne anlarım belki seni |