YUSUF'ÜN GÜLÜŞiirin hikayesini görmek için tıklayın en yüksek ve en başta ki kitabımı açarken yaprakları arasında kurumuş gül yaprakları döküldü sanki güneş parçalanmış zerre zerre ışık döküldü giibi geldi bana
YUSUF’UN GÜLÜ
Kırmızı kaplı kitabımın yaprakları arasında Kurumuş bir gül yaprağı Her sayfası gül kokuyor İbrahim’in bağından kopmuş Yusuf’un kuyusundan beslenmiş Zamanın damarına akarak Kırmızı beyaz çiçekler açmış Kırmızı beyaz çiçek kitabım arasında Kuruyan dökülen o değil Kuruyan dökülen benim Ruhumun derinleşen yarasında Kervana yol gösteriyor Yusuf’un sabır güneşi Züleyha’da aşk ateşi sarayı sarmış İnsanlar zamanın kuraklığından habersiz Umutları solmuş bahtları kararmış Açın zindanların kapısını sonuna kadar Yusuf’un kaderinde oda varmış Karıncalar su taşıyor sabır değirmenine Zamanı yoğuruyor kapalı kapılar ardında Ve onun zamana uzattığı çiçekler Gül kokuyor gül kokuyor Kırmızı kaplı kitabımın yaprakları arasında Bir gün tersine kâinat daralacak Ne son ne yeni baştan Sonsuza kervan yol alacak Karanlık karanlık ah karanlıkta kararanlar Yusuf’un kuyusunda ışık alacak Kırmızı kaplı kitabımın yaprakları arasında Yusuf’un uzattığı gülün kokusu Gün ışığıyla hayata dolacak İşte bugün benim o gün benim Bu günden o güne sürgünüm olacak Zaman erir mekân erir ben giderim Geride Yusuf gülünün kokusu kalacak |
YUSUF’ÜN GÜLÜ
( Şiirin Hikayesini Görmek İçin Tıklayın )
Şiirin Hikayesi
en yüksek ve en başta ki kitabımı açarken yaprakları arasında kurumuş gül yaprakları döküldü sanki güneş parçalanmış zerre zerre ışık döküldü giibi geldi bana
--------------------------------------------------------------------------------
YUSUF’UN GÜLÜ
Kırmızı kaplı kitabımın yaprakları arasında
Kurumuş bir gül yaprağı
Her sayfası gül kokuyor
İbrahim’in bağından kopmuş
Yusuf’un kuyusundan beslenmiş
Zamanın damarına akarak
Kırmızı beyaz çiçekler açmış
Kırmızı beyaz çiçek kitabım arasında
Kuruyan dökülen o değil
Kuruyan dökülen benim
Ruhumun derinleşen yarasında
Kervana yol gösteriyor Yusuf’un sabır güneşi
Züleyha’da aşk ateşi sarayı sarmış
İnsanlar zamanın kuraklığından habersiz
Umutları solmuş bahtları kararmış
Açın zindanların kapısını sonuna kadar
Yusuf’un kaderinde oda varmış
Karıncalar su taşıyor sabır değirmenine
Zamanı yoğuruyor kapalı kapılar ardında
Ve onun zamana uzattığı çiçekler
Gül kokuyor gül kokuyor
Kırmızı kaplı kitabımın yaprakları arasında
Yüreğinize sağlık destan gibi güzel şiirinizi keyifle okudum selamlar.....