…………………………………………………………………………………………………………………………………………
Ayrıldık

Evvel beğenmezdik mesti pabucu
Şimdi bulamayız eski çarığı
Molla Fazlı aç başından sarığı
Her haçan ki biz vatandan ayrıldık

Evvel benzer idik bes’li boğaya
Selam vermez idik beye ağaya
Dönün komşularım bakın Cuğo’ya
Cennet gibi bir mekandan ayrıldık

Eyüp söyler komşular da bakarlar
Düşmanlar da aramaya çıkarlar
Ateş verip evlerimiz yakarlar
Gözü yaşlı bir canandan ayrıldık
…………………………..
AŞIK EYÜP
……………….
Artvin İlinin Ardanuç İlçesinin Sogara,bu günkü adı ile Soğanlı köyünde 1850 ile 1860 yılları arasında doğduğu sanılan Aşık Eyüp,Aşık Nebi Efkari’nin küçüğüdür.Hayatı ile ilgili bir kayıt ve ayrıntılı bir bilgi bulunmamaktadır. Aşık Şöhreti’nin torunlarındandır. Aşığın doğduğu yerin, aşıklık geleneği itibariyle önemli bir merkez olduğundan dolayı Cuğolu aşıklardan etkilendiği tahmin edilmektedir.

Gerçek adının mı yoksa mahlasının mı Eyüp olduğuna ilişkin de herhangi somut bir veri bulunmamaktadır.1. Dünya Savaşı (1914-1918) sırasında Bursa’ya göçüp yaşamını orada sürdürmüştür.

Hem göç hem de kayıtlara geçmemesi nedeniyle günümüze ulaşabilen şiir sayısı çok sınırlıdır. Aşık Eyüp’ün şiirlerini, bunların hemen tümünü ezbere bilen kızkardeşi Adişe’nin yaklaşık 100 yaşındayken 1953 yılında ölmesi üzerine kayıtlara geçmeden yok oldu.1920 ya da 1922 yılında Bursa’da öldüğü sanılmaktadır.Günümüze kadar ulaşabilen Ermeni ve Rus işgalini anlatan yukarıdaki şiiridir.
…………………………………………………………………………………………………
)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-116-)(-)(-)(

Zalım düşman geldi yurdumdan etti
Doğup büyüdüğüm yerden ayrıldık
Orada bıraktım ilk göz ağrımı
Kaşı keman nazlı yardan ayrıldık

Gözümde tütüyor deresi çayım
Cennetten köşeydi benim de köyüm
Yayladan seyrine olmazdı doyum
Lapa lapa düşen kardan ayrıldık

Hiç kolay olmadı sılaya veda
Yurdundan etmesin kimseyi Hüdâ
Bende olsa idim keşke şüheda
Gözler kamaştıran nurdan ayrıldık

Köyler basıp evi barkı yıktılar
Bir çok evi alay edip yaktılar
Yaşlı, genci mapuslara soktular
Son baharda ayva nardan ayrıldık

Orda candan bile geçen çok oldu
Ayrılık şerbetin içen çok oldu
Biz gibi zulümden kaçan çok oldu
Deli gönlü yakan kordan ayrıldık

Baharda yaylalar bezerdi çiçek
Genç fidan toprağa atardı saçak
Havası insanı sarar sımsıcak
Vatan dedikleri zordan ayrıldık

Başımda alıcı kuşlar dönüyor
Ermenisi Rusu gelmiş çönüyor
Lüzumsuz senide Mevlam sınıyor
Hele bir bilseniz nerden ayrıldık

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz