GÜLÜN ADI KALIR
. GÜLÜN ADI KALIR
Gecenin karanlığında yıldızlar İnci gibi gülümser denizce Bir koronun ahengi içinde Toprağın kokusunu alır Çiçeklerin renk cümbüşünde Mansur’un feryadı kalır Zevk sarhoşluğunda her şey Akıl payanda ayaklar altında İğdenin dikeni bile kokar gülce Kanatlanıp hedefe koşan küheylan hey Varmakta bir varmamakta ikisi bahtında Ruhun nağmelerinde ses verirken ney Ateşin içinde gülün adı kalır Ateşin suyu sardığı yerde Ne filizler bitti kaynar sularda Yankısı hala kulaklarda Tur’un Safa’nın Saraylar çağırıyor Yusuf’u kuyularda Çölde Hızır’ın ayak izleri Muştudur kutlu yarınlara Soluyanın muradı kalır |