Bozkırlarda Solacak
Acıları gemlerken bir avuç hayal ile
Ardımda bir hayalet, takip ediliyorum. Bir tenhada yüzüme vurup okkalı sille, Basacak ümüğüme, gerçeği biliyorum. Alnımda boncuk boncuk ızdırabın teri var, Atımı bozkırlara seğirtmek istiyorum. Sırtımda ihanetin saplanan hançeri var, Leşçil akbabaları kanımla besliyorum. Yollar uzun ve tenha, gözlerim kararıyor, Kesiliyor dermanım, bir yana düşüyorum. Gözlerim ufuklarda bir siluet arıyor, Yanan kalbime inat, ben hala üşüyorum. Uyanır kirli çakal bozkırdaki ininden, Bir uluma sesiyle yeri, göğü inletir. Ürkek adımlarımla geçiyorum önünden, Belli olmaz ruhuma yanık türkü dinletir. Ben bozkırda doğmuştum, bozkır bana el olmuş, Sarar diye bakarken hissiz hissiz bakıyor. Yaşadığım diyarlar ruhsuz, cansız çöl olmuş, El vurduğum dikenler ciğerimi yakıyor. Taş kesilmiş duygular, yok hayat emaresi, Anladım benim sonum bozkırlarda olacak. Heyhat ne tez tükendi ömrümün sermayesi, Şu zavallı bedenim bozkırlarda solacak… 14.03.2011 Kütahya |
Geç tanıdığım, tanımaktan ziyadesiyle memnun olduğum gönül sayfanızın müdavimi olacağım.. Tebriklerimi ve saygılarımı sunuyorum.