Gülün solduğu yerde.,
Hüzün vardır;iklim kangren.,
Salıncaklarında feleklerin sallandığı
Ulu ağaçlar, son ümit dualarla sulanır
Şüyu’ rahle ki, üzerinde Kuran-ı Kerim
“Ve ellefe beyne kulubeküm.,” ayeti celilesi
Mahlükatın dilinden vicahiyye, cehren okunur

Mülûk hicran eder, sen hücrede sehl oldukça
Gönülde saraylar ve sultanlar gazaba gelir
Ölümlü aşklar ve bölünmüş zamanlar
Vefasızlık bezminde tadı başka gelir
Zar atar gibi dost tutarsan eğer
Çakallar(!) koşar köşke gelir

Gülün soluduğu yerde.,
Gün evsafı ziya eder gözlere
Görmenin bedeli, hibedir yürekten
Görmenin bedeli; gözlerini silerekten
Rücû etmektir hasrete, sahihi son perde
Ve katre düşse gözden yere ki, gök gürler
“Allahuekber” diye nida eder, bütün hürler
Veskutun bahçesindeki mor sümbüller
Nokta koyar, malayani sözlere
Cürm-ü Meşhut olur vuslat
Çırılçıplaktır ıskat..

Kimsesizdir aşk..
Gülün sorulduğu yerde.,
Elleri kanayanların nazarında
Kıyamettir deveran, hazindir hazan
Hakka muti olanların yekunu tek hizada
Ve kuşkusuz, mazlumun yüreğindedir mizan
Kıyama durmuş iken, alemi melekut fezada
Ant olsun ki, ayaklar altındadır suizan
Gerçekse; sevenler sevgiliden ezada
Perişandır akıl, mantık ve izan
Göklere yürürken veda..

Açıktır kapılar.,
Gülün soluk umduğu yerde
Şafidir Hak, şifa umulan derde
Kafidir Hak, kefil tutulan kaderde
Kişi; “Hasbünallahi ve ni’mel vekil” der, der de.,
“Vestur uyubena, Ya Rabbena..” istirhamı minberde
Okunurken, Mele-i A’lâ amin der mi? Der, inşallah..
Akıl gücün gerisinde kaldığı zamana takılır kalır
Ve o zamanki, günbegün verdiklerini geri alır
En hoş musibet, kalbe sekîne değil mi yar?
Gönül bulutsu, gözlerde tuluat var
Aşk bu; ümit ve korku at başı.,
Açık kalsın, bütün kapılar..

Mehmet Sani Özel
13.03.2011