safranŞiirin hikayesini görmek için tıklayın ’Yangın yeridir eriyen kalbim
Kalbim benden uzakta Direniyor Karanlığa’ ... tekabül etti an tecrübeyle sabit zaman ve tüm genellemeler yanlıştı oysa benimki de dahil tüm direnmeler ve tümcelerin aklı biraz karışıktı güneşe çevirdin ya gözlerini bilenirken bakışlarım sana akrep oldum kara bir çukurda habis ve ifrit bir kuyruk acısıyla dönüp dönüp zehrimi akıttım ya kendime öldüm öldüm sonra yine öldüm işte ama kolay ölmedin sen doğururken seni binlerce kez içimde ve sersem bir inat uğruna heba ettin ya kendini sen bana ram sen bana kıyam sen bana destan oldun da be adam bana nereden bulaştırdın o safran sarısı gözlerini fulya/mart2011 |