Denizler Yandı Tanrım
/...bir zamanlar...
nasıl da mavi mavi gülerdi deniz martı kanadında beyazdı tertemiz.../ .. . asit yüklü yağmur damlaları...sanki çelikten kurşuna dizmişler maviyi yarası ağır suyun...acır da acır bense ızdırap içindeyim...içim titrer tir tir . denizi döğdükçe damlalar... susar "denizin kahkahası dalgalar" balık kirpiklerinde kir...göğsümde çırılçıplak ölümler birikir . okyanuslara sığmaz bir damla gözyaşım gözlerim...; sahile vurmuş kambur bir yunusun gözlerinde erir . kulaklarım...; yitik mavisine yas tutmuş denizin...felçli nefesinde esir . bir pet şişenin içine hapsolmuş ruhum ise...; atıklar deryasının ortasında...bir oyana bir buyana gider gelir . ş i m d i h ü z ü n s a a t i: Dünya’nın bütün denizlerini içine doldurup saklamak isteyen yüreğim...; ateşe dokunmuş bebek parmağı gibidir . .. //...denizler yangın yeridir... gör Tanrım...! bu çığlık denizin mavi sesidir... duy Tanrım...! ...ben ki... yolcu vapurlarında martı sesi satarım...// 1990 tahsin özmen,bez bebekler de üşür,çatım ajans&baskı yay,ank,2006 |
yüreğim...
ateşe dokunmuş bebek parmağı gibidir
.
tek kelimeyle ..muhteşem..çok beğendim..kutlarım..saygılar..