MANOLYAM
Sen;
Gündüzüm,gecem Yıldızım,ay’ım Manolyam Kırmızı açan gülüm Sen benim uykusuzluklarımdın. Bilirmisin aşkını uykusuzluklarımın? Ayrılığın rengini beyaz güle adamışlar, Sence beyazmıdır ayrılık? Hani beyazlık saf’lıktı, Neden adı gülün ayrılık ola? Yoksunya artık yanımda, Saadet olmasın beyaz güllerden sana. Hazan gülleri yetiyor artık bana, Renkleri pek kırmızı olmasada. Bu ihanet bana epey koysada, Güzel dersler veriyor bilki insana. Gündüzüm gecem ayım manolyam, Artık sensiz düşeceğim yollara. Seni unutacak bir yerler bulsam. atacağım kendimi başka kollara. sekiz mart ikibin onbir |