UYANIŞKaranlık güneşi uğurlarken Bir korku iniverdi evin çatısından Süzülüyordu düşman gibi Sessizce yastığımın altına Koyamazdım başımı Uyku ile buluşamazdı gözlerim Beynimde hep aynı soru Uğulduyor Korkuların esiri olmuştu uykularım Firar etmiş akıl hücrelerim Kalp atışlarım ritmini unutmuştu Sığmıyor içime sebepsiz duygularım Aynaya baktığımda ağlak bir surat Bu ben miyim Yoksa yoksa çıldırıyor muyum Olmayan ayak sesleri kulağımda Doğmak bilmeyen bir güneşi beklemekte Zor bir doğum gerçekleşecek Issızlığın dört bir tarafı sardığı gecede Ya sevgi doğacaktı yada ihanet Gözlerimi kapatıyorum Malum olanları görmemek için Yağmur sesi sarıyor odayı Ve dağların ardından gelen Uğultulu kahkahalar Dolduruyor odamı Korkuyorum,korkuyorum Yoksa,yoksa çıldırıyor muyum Zordur demişlerdi Kolay olmayacak silmek Aklını kaybedecek gibi olursun Göz yaşların dinmez Uykuların ,iştahın terk eder Aklından ölüm çıkmaz olurmuş Elin kağıda kaleme uzanır Başlarsın karalamaya olmaz Bir kez daha,bir kez daha Yarasın,yazarsın,yazarsın Sonrada bir bakarsın ki Odan ölü mısralar ile dolmuş Sonra kalkarsın yerinden Cama gidersin umutsuzca Gelmeyeceğini bile,bile Yinede umut eder Kalbin sızlayarak açarsın perdeleri Uzun zaman sonra Bir güneş süzmesi gözünü alır Yeşermeye başlayan ağaçlar Seni selamlayan kardelenler Bir tebessüm oluşur dudaklarında Derin bir nefes alırsın Ve işte o zaman anlarsın ki Sen onu gerçekten sevmemiş Onu çoktan unutmuşsun Sen olmayan bir yası tutar olmuşsun Sadece korkularının oyuncağı olmuşsun Ve kalmışsın böyle Hayır hayır artık korkmayacaksın Ve sen artık sadece sen olacaksın N.C.U *** ŞİİRİME NEFES OLAN SEVGİLİ SAMET’E TEŞEKKÜR EDERİM *** |
Sonra kalkarsın yerinden
Cama gidersin umutsuzca
Gelmeyeceğini bile,bile
Yinede umut eder
Kalbin sızlayarak açarsın perdeleri
Uzun zaman sonra
ÖNCELİKLE ÜLKEM VE TÜM DÜNYA KADINLAR GÜNÜNÜ EN İÇTEN DİLEKLERİMLE KUTLUOYORUM..
ŞİİR GÜZELDİ..VEDE ANLAMLI BİR DUYGU PAYLAŞIMIYDI