Bıraktığın BoşlukŞiirin hikayesini görmek için tıklayın /Yalnızlığı yaşadık hep
Dokunanımız olmadı elbet/ Yalnızlığın elleri soğuk mu? Üşür mü? Bir gören var mı acıktığını susadığını yada Yorulduğunu ? Dudakları da yakar mı kendisinin yaktığı gibi? Uyursa eğer Rüyaları renkli mi? Nasıl bir vefa ile bağlı ise adına Hiç yalnız da bırakmazmış şaşılacak bir inatla Bulduğu her kalp sızısında her sevda boşluğunda… bildiğim somut bir tespit var aklımda kim tarafından fısıldandığı meçhul kulaklarıma /yalnızlığın gözleri mavi/ saygı ile… /Gittin… |
önünde bent olmayan su gibi
anlatmış şiir
imgelere boğmadan
ihtiyaç da duymamış zaten