Dönülmez Yeminlerimdüşünsene beni senden hicrete zorlayan neydi hayatın merdivenlerinden devirdiğimiz üç harfi tepelerken... artık irislerinde ki dağlarda saklanan kaçak değilim umulmadık bir solukla söndü gömleğim ve geri aldım tüm renklerimi yüreğinden... düşünsene dönülmez yeminlerimin zincirlerini nasıl da kopardım senden... göğsünde ki nakıştan sökülüyorsam şimdi tek tutuşla aklına da getirme sakın giderken hıçkırıklarla kapattığım uğultulu kanat seslerimi... sadece bir daha üşümeyeceğinin sözünü en büyük hatıra bırakıyorum sana birazcık ta mahcubiyetimi... güneş te dudaklarına tebessüm kalsın ’büyük aşkım’ ateşe verebilirsin artık üstüne yorgan çektiğim şiirlerimi... Faruk Civelek |