GÖZÜ AKMIŞTIR
Gözü akmış bir genç daha
Nasılda boğulmaya elverişli En layık ormanlarda ağaçsız Ve kin kusan kendisi Yazık olanı seçecek dediler Ve yalnızlığa ittiler köşe bucak Sonra neyin var deyip usulca güldüler Bir gencin daha gözü akmış Saf ve temiz kirlenmemek üzere Yerlerinde bir saz, tellerini kestiler genç için Neler bilinir doğrular söylenmezse Neler duyulur halklar içi dedikodu Bir yalnız da olmayan gözünü tutmuş Ve zehir yeşili olan yerine bir boşluk Gelip oturmuş Kızmayın en muhabbetler kırık Ve gözümüzle seçtiğimiz insanlar Kalplerinde intihar çivileri Şimdi boğulmaya çalıştığı duygular köklüyken Yalnızlığa hüküm giyerek sevdiği şiirler En baba dost sayılmış Gözü akmış bir genç ve içlendiği bilinmez Sadece görünürde mutludur açıktır havası Kahkahası bol ‘’Şimdi nelere inanmalı söylenmeyenler varken ?’’ |