Yeniden keşfettim ölümü özlediğimi ve bu şiiri de keşfetmiş oldum şimdi
kutlarım, sevgilerle

okuyana geçen bişey var bu şiirde .. tarifi zor..

sevgim saygım tebriklerim günün şiirine çok değerli şairine..:)

tenimdeki yangın vuslatın ganimetine değen gizde soyunmuştu...

tebrikler...

sırtımı daha evvel bir kez olsun toprağa vermediğimdendi
tenimdeki bu ürperti.


teneşirde de kimseler bilmedi zaten
neden büyümüştü kalbim böyle…
ve bilemedi kimseler
demirden bir dağı oracıkta gizlediğimi…


artık
sırtım pek
gök mavi


şunun şurası
bir hasret mesafeymiş zaten
vuslatına yandığım cennet…





/ mai /

toprak vefanın gizemini taşır sırtında.. kalbin muamması burda gizli.. beğeniyle takip ettiğim bir kalemi güne gelmiş görmek .. güzeldi.. kutlarım şiirle

Eyvallah Şair,

kutlarım.

Tebrik ederim seçkiyi
sağlam basan dizelerleydi şiir

Sevgiyle

her canlı ölümü muhakkak tadacaktır.demek tadı böyle kekremsiymiş..ölmeden öldürdünüz bizi...çizdiğiniz resim sahici.ürperdim. günü haketmişsiniz azizem..sevgiyle kalın..

çok önemli bir şeyi keşfetme onurumu
merakı mı hazzı mı
teneşirde olanın heybesindeki
öyle bir şey ki
neden söylesinki
insanların dokunduğu her şey gibi anlamsızlaşmaması için
belki yaradılanın elinin değeceği ürpertisiyle saklanmalı...haklı da...
teneşirde olan a gösterilir mekan ki şairenin mekanı
bir hasret kadar uzakken nasıl da dayanılır hale sokulmuş kalem dilinden "şunun şurası"
demirden dağ yüklenmek hadi saklamak diyelim hani yüzüne vurmasın aydınlığı yada nazar edilip çalınmasın diye saklanılan belki...
sırtını toprağa vermeyen
verdiğinde nasıl bir kapı
yada güven yada aşk yada kişiye göre neyse ne açılır
herşeyin yalan yada masal olduğunu mu görür
yada nasıl bir ciddilik katarak oyunlarla oyalandığımızı mı
ki oyuna ciddi bakana ne anlatılır nasıl anlatılır kendisini kandırdığı
ki en büyük oyun aşk mı
yada aşk adını verdiğimiz tiyatrolar mı...
ne keşfederse insan uyanır uykusundan
ah ! yoksa keşif adını verdiği de
acılarına sürdüğü merhem mi
sırtı pekse ve göğü de mavi görmüşse
en büyük kandırmacanın açılma vakti gelmiş olmuyor mu insan için
ne zaman gök maviydi içimizdeki
ve ne zaman sırtımız pekti aşk ortalıkta dolanırken

yok..yok
bir ninni bu
belki kutsala adanmış
belki kutsalın nazını kırmak için söylenmiş

inanmadım aslında inanamadım
çünkü aşkın acıtacağına inanan için ne sırt pek olur ne gök mavi...


-aşk neki bu yazıda kastedilen...O nu da kişiler neyin üzerine aşk yazmışsa onlar/ı söylesin...

tebrikler

gerçekti...dua ile...

yalın ve net bir anlatım,
bir o kadar da zarif geldi bana...


sadece " çok beğendim " desem bana yetmeyecek,
bir de "çok etkilendim"i eklemeliyim...

kutlarım...

dostluğumla...

Mahir bir kaleminiz var.Kutlarım.

sesinden dökülen aşk
bir damladır
gülün dibine.




aşk.






gönülden selam şiire.

çok derin gerçekten bir kaç kez okunası

kutlarım yürekten

tebriklerimle

Önce biraz ürperten bir şiir çalışması. Az söz oluşu ve elbet sağlam bir tema taşıyor olmasıydı ürperten ve hemen devamında düşündüren. Diyor okur meselâ – o okur ben oluyorum- sayfa düzeni gâyet iyi, yazımında da hata yok gibi ama bakınca sadece “merhaba” uzunluğunda zamanı olan bir durum. Bir kere değil birkaç kere okudum, anlamadığımdan mı hayır! Çünkü benim bildiğim ne kadar sıkı olursa olsun sözlerin entari oldukları mânâ, yine de anlaşılmayacaktır öyle bir bakışta bu kadar önem verilen çalışmada.



Yavaştan inceleyelim ne hissettirdiğine dâir.



“keşşaf”



Bir tünele girerken “hoş geldin” idi başlık. İşte buradan başlıyoruz belki de düşünmeye. Neyin keşfi ve keşif denecek gibi mi ayrıca bunu da son mısrâlardan anlıyoruz:



“bir hasret mesafey-miş zaten
vuslatına yandığım “cennet”…”



“-miş”




Öğrenilen geçmiş zaman kipi ve çok şey söylemiş aslında. Burada konusuna bakınca başlık ve yanıtı olan son iki dizedeki bir ek ve kelime yeterli oldu. Ya tema? Burada biraz ikilemde kalmış gibiyim çünkü iki yolu var ve çok ama çok hatta en çok , aslında bu bizi ilgilendirmiyor. Kalem ölüme cennet demiş yahut hasrete cennet demiş yahut yâre olan hasret akabini vuslat cennet olmuş bunlar bizi ilgilendirmiyor . Benim baktığım şey bu derece önemli gelenin neden beni böyle ikilemde bırakıyor olması ama ne olduğu ki şiire yakışan :


“teneşir”


Kelimesinin varlığı ile şiirin kazandığı asıl anlam.


“demirden bir dağı oracıkta gizlediğimi…”


“Demirden bir dağ”



Biraz daha karışalım, şimdi daha güzel oldu ama tek cümle ile sayfadan ayrılacağımı biliyorum sonunda. Sadece kalem neleri düşündürdüğünü ve neleri hissettirdiğini bilmeli diye yazıyorum.



“sırtımı daha evvel bir kez olsun toprağa vermediğimdendi
tenimdeki bu ürperti.”



Sonrasında gelen dörtlüye taban hazırlama idi belki de ve bir diğer dikkati çeken vakur duruşu kalemin. İster toprağa daya sırtını ister dağa ya da iki gramlık çula farkı yoktur neye dayandığını bilip dilinde taşıyacak kadar yürekli olduktan sonra. Bu sevdirdi şiiri evvela. Tabii sonraki imgenin açıklaması değildi söylediğim, bu sadece :


“sırtımı daha evvel bir kez olsun toprağa vermediğimdendi”


Bunun içindi ve dahası olabilir miydi böyle nâzenin anlatımın, sanmıyorum.


“teneşirde de kimseler bilmedi zaten
neden büyümüştü kalbim böyle…
ve bilemedi kimseler
demirden bir dağı oracıkta gizlediğimi…”



Şiir için , şiir diyebilmek için aslında bu yeterliydi. Sadece diyesim geldi:



“demirden bir dağı oracıkta gizlediğimi ……………….ölümüne”



Sesi yükseltti gibi ayrıca dediğim gibi bu kadar az söz ile bu kadar açık ve güzel mânâyı barındırması zordur hakikaten kalemlerin ama mâdem olabilmişse bir ses daha neden hayır densin ki daha iyisine…



“artık
sırtım pek
gök mavi”


Bir zafer ve … Ve… Güzel, hepsi bu… Hadi Havin kaçma..



Peki…




İlk sözünü ettiğim cennet demeye sebeplere ve şimdi anladığımız üzere ölüm ötesine beslenen bir hasret ve gerçekleşecek olan vuslata ermişliğin betimi idi hepsi. Anlatırken çok güzel anlatmış, sanırım sayfalar yetmezdi ve belki de yürek dolusu mutluluğun gözüne bunlar az gelirdi ve o hâlde:



Kalem bir şeyler gizlemiş harflerin sûretlerinde..




Kimse ama kimse bilmediğine tam kâlbi bir inanç ile gidemez ve bilinen en büyük gerçek o sonda tek kalınır dâima o zaman vuslat gitmek olmuş bir nevi…



Bunu şimdi düşündüm ve yine de hoşuma giden şey:



“demirden dağı gizlemek”



Ayrıca


“sırtımı daha evvel bir kez olsun toprağa vermediğimdendi”



“artık
sırtım pek


şunun şurası
bir hasret mesafeymiş zaten
vuslatına yandığım cennet…”



Kalem belki tek şey söylemek istedi ama şiir, okuru çok daha gizlisine girmesi için izin verdi ve yine sonuç ya da olması gereken olan zafer okurun idi…



Yukarıda söylediğimi açmak istemiyorum ya da afedersiniz aşağıdaki cümleyi açmak istemiyorum çünkü her şey hakikaten o idi…




Güne yakışan bir çalışma olduğunu söylemeden geçmek yine büyük ayıp olur adıma, tek bakışla anlaşılacak gibi değil zira … Dinlemek gerek şiiri ve bilmek gerek, şiirin kendine sunduklarından seçmeyi…



-“gök mavi”


almadım bunları o zaman dünyaya dönmek vardı çünkü ve bu bana göre değildi bu şiirde-



Sevgimle.

Kısa ama öz dizelerin muhteşem kıldığı bir şiirdi.

Canı gönülden kutladım


Selamlarımla

çok çok güzeldi
kutluyorum derin anlamlı güzelliği..
sağlıkla..

bir göz açıp kapatmak gibi...

Verilmek istenen kısaca,etkili ve akıcı anlatılmış .... şiir işte böyle bir şey..selam ile

büyülü bir gece ,ölüm büyülü dudaklardaki / ay bekleyişte.


aslında kısacık ömür şiirin vurgusu gibi / tezatsız...


selamlar

Küçücük hazine kutusuna bu kadar mücevheri nasıl sığdırdınız?

Sevgi bıraktım yorgunluğunuz alsın diye.

ve bilemedi kimseler
demirden bir dağı oracıkta gizlediğimi…"
...


güzel anlatımdı şair
selam ile

yüreğinize sağlık güzel şiirinizi kutlarım saygı ve selamlarımla

Kutlarım bu güzel dizeleri şairim.
Saygılarım

dogumda tek nefes ölümde



muhteşemdiiii selamlar

sırtımı daha evvel bir kez olsun toprağa vermediğimdendi
tenimdeki bu ürperti.


teneşirde de kimseler bilmedi zaten
neden büyümüştü kalbim böyle…
ve bilemedi kimseler
demirden bir dağı oracıkta gizlediğimi…


artık
sırtım pek
gök mavi


şunun şurası
bir hasret mesafeymiş zaten
vuslatına yandığım cennet…

Tebrik ediyorum. Çok güzel bir şiirdi.
Saygı ve selamlarımla.