Sessiz Şiir
Uyu da serpilsin her yanın
Güne karşı aç gölgen Bense Çıplak bir şiir yazar Anılara duracağım Ay karanlık gecelerde yürürüm Göklere bakmayacağım bir daha Dalga olamayacağım örneğin Açık denizlerde Enkaz bir gemi yanaşırken sahillerime Sen olamayacaksın Kırıntılarımızı alıp götürecek Bilinmezliğe herhangi bir rüzgâr “Soldu” dediler. Anladım… Bu yaz ne arılar Ne de kelebekler uçtu tepemde Bağ bahçelerde ne gezer serçeler Nameler, soneler yazıyorum Tamamlanmadan tükeniyorum Mürekkepler gibi bitesiye… “Üşürüm, yaz güneşi altında.” Bir batından ikiz yalnızlık yaşıyorum Kendime yabancı, senden uzak kalışımla Ve Martıların ilk çığlıklarıyla uyanıyorum Alacakaranlık sisleri yutuyorum Buğulanan camlarda hayallerine durur, asılırım Öz sevmek sonsuza dek unutmamaktır Ve anılır her günce… Sevda iklimin hapsindeyken Yüzüme kapandı demirden çelik kapılar Gene de unutturamadı dört duvar… “Suskunluk bir şairin sessiz dizeleridir” 2011@ H.R |
kutluyorum sizi sevgiye sıusamış yüreğinize umarım şiir leriniz kadar başka yüreklerde yanıt verirler
sevgi ile kalın kutluyorum sizi efendim