ALIŞAMADIM
Gelmeni beklemekten, geçmiyor zaman saat
Sensiz geçen ömrüme, yıla alışamadım Gönül bayram etmiyor, çile dolu bir hayat Saçına dokunmayan, ele alışamadım Gam treni yol alır, karanlık çöker başa Yüz parçaya bölünür, içimi döksem taşa Kaç ırmağı taşırdım, bak gözden akan yaşa Gözlerimi kurutan, sele alışamadım Her cefana katlandım, usanmadım nazından Kara kışa tutuldum, bu ömrümün yazından Nağme gibi inlersin, şu gönlümün sazından Ayrılıktan dem vuran, tele alışamadım Yüreğinde olmasın, sevgiden yana kinin Dünyaları değişmem, yerin ayrıdır senin Bin bir çiçekte kokun, abu hayattır tenin Gönlümün hercaisi, güle alışamadım Yıldızlar kıskanıyor, seni güneşten aydan Gönül ferman dinlemez, ok çıktı bir kez yaydan Tut yüreğin ucundan, dokunsun cana faydan İçimde yansın ateş, küle alışamadım Söz anlamaz gönlüme, durak oldun iz oldun İçten içe yanarım, bu bedende köz oldun Yokluğun öyle zor ki, bildiğim tek söz oldun Hayallerimi çalan dile alışamadım Bülbülün güle olan, feryat figanı yetsin İnsaf merhamet eyle, bunca çektiğim bitsin Evvel ahir ölüm var, can muratsız mı gitsin Gönül kalemi yıkan kula alışamadım IŞIK her dem ararım, niye çıkmıyor sesin Bu yürek sana tutkun, eller ne derse desin Yoluna baş koymuşum, kavli kararım kesin Seni benden ayıran ile alışamadım Azimet IŞIK 22.02.2011 Saat.20.30 İSTANBUL Şiirime yorumuyla destek veren can dost Hayrunisa hanıma saygım çokça |
Bu yürek sana tutkun, eller ne derse desin
Yoluna baş koymuşum, kavli kararım kesin
Seni benden ayıran ile alışamadım
finale bayıldım.
şiir baştan sona çok güzeldi. yürekten tebrik ediyorum. selamlar saygılar.