Ömrüme Düşen Ayrılık
Ahhh! ne gazeller döktü ömrüm
Günlere gülümsemem yararsızdı Arkamda toz duman bir yol bıraktım Ruhumda bir sıkıntı ki, Kavga bakışlı ayrılık Hepten gönlüm günahsızdı. Yurdumdan yuvamdan kaçağım İnan, inan… Sana dönmem, Sana dönmem imkânsızdı. Ah! sana kavuşmalarım, Kırağıyla çiy arasında unuttum seni Beceriksizdi ellerim sevgine uzanamadı Çıkamadım yamaçlarına Tarayamadım gerdana dökülen zülüflerini, Bana güleç yontular bırakma Bırakmaaa… Nereye gitsem ardımdan geleceksin bilirim Ama, gelme, n’olur gelmeeee! Yüreğimde dolup taşıyorsun Seni taşıyacak kadar yürek yok bende Dayanamam, yollarıma çıkma Bilemezsin senin yanındayken bile Yalnızlığın bana zulmünü Senin yüzünde seyre dalıp, uzaklara baktığımı Dökme gözyaşlarını Sana baktıkça kendimde ölüyorum. Ahhh! Beni senden götüren ömrüme düşen ayrılık. Aç ellerini aç Ayrılık Giryanına doymuş bir çift göz bırakacağım Avuçlarına Sabrı tükenmiş geceye asacağım Yılgın tenimi Şafağın sökümü görmeyecek üzgün yanımı Sende merhamet yok, sende sevgi yok Sen varken arada, Mutluluk uğramaz yüreğimin ufkuna Gölgen bile koşar peşimden Yüreğim sana isyan etse’ de Dillenesi dilim susar sana inat! susarrr Yediverenler dikeceğim Sevginin yeşerdiği her yüreğe Sana’da mihnetim yok AYRILIKKK!!! Kapanır açtığın yaralar, ellerin ellerinde Kapanır açtığın yaralar ellerin yüreğinde not:şiirime güçlü yorumuyla renk katan hasan dağ beye sonsuz tşkleimi sunarım.. Özlem ÇETİN/28.02.2011 MANİSA |
Hikmet YURDAER