HOŞÇAKAL ._Körleşen kalemim taş kesen yüreğim unuttun mu onu, Döktün mü yüzündeki bütün gülümsemeleri Hani en çok gözlerin, gözlerin diyordun! Yazıklar olsun! Okşanmasa da başım, anılmasa da adım, Öptüğün hayallere ne oldu? Kor olup yaksa da sözlerin Ömrümü verdim köleliğine Hançerini bileyen bir cellât misali Sende kurban mı verdin al yazmalı sevgiliyi gider, gelmeze. Yağmurlar mı söndürüyor sana olan özlemimi zaman mı? Söylenen sözler mi, uzaklaştırıyor senin kıyılarından Kırık aynalardaki suret benim değil senindi Ateşten çok yakan yüreğini asılı bıraktın yüreğimde Ağrılığa peşrev tutan parmaklar Hadi hep birlikte kınalar yakın Dizinin bağı çözülmüş toprakta sürünen bir sevdalıyım Bize düşmezdi kendi ateşinde har olmak Hoşçakal ömrümün var oluşu, Hoşçakal bir fırtına geçidi divane yürek .. Özlem ÇETİN 12/06/2014 |
Gönlünüz şen olsun...
........................................... Saygı ve selamlar..