Çürümüşlüğe Bağışlanan Beden
Ölüme birkaç adım kalmıştı...
Yürüyüşlerim hızlanmıştı... Atlamaya hazırdım Uçurumlarından aşağı... Tozlu raflarında cesetlerini sakladığın diğer tüm kadınlar gibi Sana ait bir yerde durmak için Ölmeyi bile göze almıştım... Bedenimle birlikte Ruhum da son bulacak olsa da Seninle birlikte çürümeliydim... Kadınlarınla çürümeliydim... Kadınlarından biri olarak çürümeliydim... Her halikuarda çürümeliydim!.. Çürümüş bedenimi Tozlarına bağışlamalıydım... Tozlarınla harmanlanıp Gözlerine bulaşmalıydım... Hem diğer kadınlar gibi olmalıydım, Hem de hiçbir kadın gibi olmamalıydım... Ölüme birkaç adım kalmıştı... Tüm yollarına gülümseyerek girmiştim... Tüm yollarında gülümseyerek ölmüştüm... Bedenimi liğme liğme etmiştim... Sen parçalarımı yerken Hala gülümsüyordum... Bedenim raflarında dururken Hala gülümsüyordu... Tozların bana Kıçlarıyla gülüyordu(!)... Kadınların sana, kadınların bana Aptal aptal bakıyordu... Ben Aptal bir aşıktım... Ölüme birkaç adım kalmıştı... Yollarına gülümseyerek giriyor, Yollarından küfrederek kaçıyordum... Yollarında hayat buluyor, Yollarında toz oluyordum... Raflarını süslüyordu bedenim... Tozlarım, Tozlarınla sevişiyordu... Tozlarım bile Çürüyordu!.. |