iyi mi yaptım?
ömrün koridorundan geçtim,
daracık. duvarlarda, küflenmiş resimlerin yerçekimsiz ağırlığı; aklımda , yaşanmamış anların tükenen pişmanlığı. anılarımı yaktım, hem de sıcak bir yaz günü, yeterince ısı veriyorken güneş, sobadan bir tabutun içinde, yaktım ölmüş düşlerimi. eşiğinden geçtim, metamorfoz gerektiren metanet kapısının. geldiğim yer mi gerçek, vardığım yer mi? ama en çok o eşik, sarstı, kök salmış bedenimin nazenin yapraklarını. anılarımı yaktım, eşiği aştım, kendime ulaştım, iyi mi yaptım? |
ve bir ütopya çizer gibi kendine yokuşlarda...
kendi iç dünyasına ulaşma çabasında şair...
iyi yapmış gibi görünüyor ki...
bu muhteşem şiir ortaya çıkmış...
kutluyorum nida...