adını sen koydum
her uyanış
her yeni gün kokuna imzalı sanki
bitme
gitme ya da bilme
sedam ben senle tekrar doğdum


inan
söylem türü değil dokunuş
tene temas basit kaçıyor çoğu zaman
ön yargı vursada yüreği
gözüm nehre dalıyor yüzme bilmeden
yeşil ölüm bu olsa gerek insanı çeken


sevda
aşk
iki kelime yalnızca kalbe tutuklu kalan
hadi kadınım
önüme sür yolunu engebe olmadan
emin ol cana bir tek diken batsa bu yolda
ecele koşarım yılmadan


biliyormusun?
çocukluğum sende gizli
hangi anı yaşansa hafızamda macumca
sen doluyorsun maziye usulca



rüya değil
gerçek yazıyorum kaleme dökülen tüm sözleri
ömür ne koyarsa koysun heybeme
bilki
bu adam yalnız seni sevdi ................