sağır et beni dünyasonunda sustu sonbahar gözlerinin içinde sarımtırak rengi yalana karıştı bir ışık yok derken bin ışığa büründü nefesim şimdi dökülüyor belki yaşım zor olsada umut treni bu hazza emanet biliyorum yanıyor karanlık aydın gün harca beni hadi yalın ayak geliyorum sana dilsiz kaldım işte kelimeler küs ilk defa karşımda yazın romanı hayat beni anlatsın dünya kahpe ve sen sade bir melek gibi gömül cennetine düşman yok insan kendine hain sırtı kambur kalsada ömründe o padişah her zaman.......... |