YAZIK Ki O İNSANA
Yaşamak kolaymıydı insan ırkına,
Değiyormuydu aradaki düşünme farkına? Bağzı insanlar vardı hayvandan altta, Hayvanca yaşayıp öldüler hatta!... Ne bir kâr edindiler, Nede güldüler hayatta... Yalanlar takılıp düşüyordu ara sıra, Benliğine kapılmış insanoğluda kolun da, Yürümeyi bırakmış sürünüyorlardı ama, Hâlâ diretiyorlardı hatalar da... Ne bu alemden bir sır edindiler, Nede gözyaşıyla vardılar iç huzura... Ne yazık ki tefekkürden yoksun insanlara! Yürüdüler gaflet uykusunda usulca mezara, Mevsimler de yavaşça dönüşürken ayaza, Onlar bir kuş kadar da olamadılar.... ................yönlerini bulamadılar................................. Feyzad |
düşündürücü ve ders alınacak şiir..
yazan yüreğiniz dert görmesin..tebrikler...