BELKİ DE!...
düğümler çözülmeyecekti,
o aşılması zor asma köprüden geçtiğim zaman... sade bir hayata alışmak demekti herşey, götürdüğü yere gitmek demekti, şimdiden farklı bir yere..... belki bu bana bir ödüldü bilemiyordum! meyveleri için gözyaşlarımla bu ağacı sulamam gerekti... artıların tadına varmak,eksiklikleri görmezden gelmek demekti, ben bunu başaramıyordum... hayatımdan parcaları döke döke yol alıyordum, duraklaklamam arkamdan gelen sürüyle hüznün beni ezmesi demekti, koşuyordum var gücümle.... gülleri eze eze..... |