Zamanı ÖldürüyorumZAMANI ÖLDÜRÜYORUM kırılmış , dağınık cam parçaları gibi boyaları dökülmüş ve çerçeveleri çürük metruk bir ev gibi yatağını arayan nehir , yağmura hasret bir bulut gibiydi ağlayan bir bebek hüznü taşırdı dağlanmış akkor kalbinde kim bilebilir ? nice dağlara gömülüdür sesleri kül püskürten volkanlar besliyordu içinde patlamaya hazır gibi faylarcasına hassas gözleri ve depremlere hazır sözleri benliği merkeziydi karmakarışıklığın yağmurlara boğulurdu hep bu yüzden hiç sevmezdi yağmur gezmeyi bozuk bir saat taşırdı ceplerinde zamanı öldürdüm derdi saatine güvenerek kim yapabilir soruyorum ben zamanı öldürüyorum kim yapabilir ? eller oluyor kapıyı ölesiye döven güller oluyor penceremde kızılca biten ben zamanı öldürüyorum duruyorlar öylece kapımda ve penceremde… bir güvercin mi hayır bir hüthüt dolanıyor konuyor sonra dağınık omzuma ölü bir çekmece açılıyor ardında yüzler beliriyor kimisi zincifre kimisi mavi ben zamanı öldürüyorum durmadan yüzler kızgın ve gözler kurşuni sırnaşık korkuyorum, omuzladım ruhumu kim yapabilir soruyorum ben zamanı öldürüyorum kim yapabilir ? METRUK ASAL İLENÇ |