BU GÜNKirpiklerinin katilim olacağını bildiğimden Öptüm gözlerinden bir yağmurla Düşlerine gökkuşağı düşürdüm sen uyurken Öptüm ama ıslak bir bulut gibi Tam bu gün ozan oldum ve şair kendimce Milyon defa seni seviyorum yazdım Söylediklerimi saymadım sayıkladım Elini kıskandım bir yeşil elmadan Duruşunu gölgesiz boyundan ışıyan mavi mum En çok ayak seslerini kuşlara inat Bin doksan beş gün artı yedi saat dokuz dakika Bir ömrün kum saatinde en uzun nefes Amog bir koşu avuçlarımda yüzün Ama kutsal bir uçurum avuçlarımda yüzün Ama menzili ateşten duvar avuçlarımda yüzün Soydum Aşkı liflerinden Hiç bir sözcük dışarda kalamsın sana dair Hiç bir kelime üşümesin avuçlarımda Bu son şiiri şubatın yanılsama olmasın Ağırlığımca sana düştüm ağırlığımca seni düştüm Ben aşkın girdabında yıkarken yeryüzünü Bir tek sanadır sevdam sanadır düşüm Beyaz sesli harfleri as boynuna Katre katre ilmik ilmik ellerin lila Uyansın leyli karanfil kuşlardan önce Sen sevgili sabahım yokuğu erken Uyu göğün çatısında sıcak mavi Uyan güneşin rahminde mor kızıl El yapımı tanrılar beklesin eşiğini Ateşin yemini öpsün kavlimiz söz söz söz Zaman ve hayat paradoksu bu Dili bitimsizdi seni sevmek bil fiil Gamzelerinde bir ben kalsın Aşk Senden bana yokluğu vuslat... Benden de sana bir leyli şiir --- Üç defa 17: şubat --- CÇ_ |
yüreğimle alkışladım.....dua ile....