ölüme bir nefes kalasın
Sana bakmayı ecele bakmak gibi hissederim her zaman.
Onun kadar soğuk onunkadar yok edici kararın.
Biraz insafın olsa yaklaşırım belki, düşünmem bunları.
Ama ne sen vazgeçersin ölüme benzemekten
Ne de ruhum vazgeçecek gözlerinin siyahında can vermekten.

Tutku olabilirmi sence sana olan duygularımın acımasızlığı?
Tutunamadığım her şeyin bana somurtup dururken uzaklardan.
Öğle bir hayale kapılırımki gözlerime doğrulan bir bakışı yakalasam
Nefesinin soğukluğu ısıtıverir karlar altına hapsettiğin gönlümü inan.

Karanlıkların gökkuşağı kadar rengarek düşlere boyar beni.
Aklıma getirmek istemem ozaman can alıcı karakterini.
Göze almış gibi görünüyorum ortaya koyar gibi her şeyimi.
bir senli anıya satıyorum lütfedilen benliğimi.

Sonumu getirecek infazıma neden olan bir fani mi olacakTI?
Ruhuma bu acizletici hücreyi hangi iyne aşılayacaktı?
Gençliğimi ihtiyarlığıma teslim etiyim kaybolan hayatımı.
Bir kıymet bilmezin kucağına düşüren ben.
Vadem dolduğunda ne hesap veririm Azrail çalınca kapımı?

Hayal alemi