İSMİNİ ARAYAN ADAM OLDUM
ismini arayan adam
ellerim üşüyor yüzüm ıslak yağmurla değiştiriyorum huylarımı her dönemeçte günahlarımı döküyorum ismimi arayan adam oldum sızılarıma yağıyor yağmur saklayamam ben gözyaşlarımı büklüm büklüm ruhum düşüyor ıslak kaldırımlara harflere karıştı gece bütün kapılar kapalı sanki eskitti beni bu yalancı dünya kurşunlar sıka sıka kaç kez ölü anlar yaşadım dalından düşen yaprak gibi bahtımın bilmecesi düşerken yeniden doğdum temizlendim ben bu yağmurla eski bir fotoğraftan çıkmışım buluşur gibi sevgiliyle ne çabuk mutlu oldum yağmur beni yokladığında … Mustafa kaya 17.01.2011/Çengelköy |
Hele de bu cümleye bayıldım.
'yağmurla değiştiriyorum huylarımı'
:) Sevgiler Sayın Yazarım.