ALAMADI YERİNİ
ALAMADIYERİNİ
Kimsesiz kaldığımda anlıyorum senin, ruhumdaki yerini. Kalbimdeki demiyorum nasıl taşısın o zavallıcık kocaman sevgini. Ruhumla seviyorum, aklımla, kalbimle tüm zerrelerimle seviyorum. Gelenler gideni aratırya kimseleri yerine yakıştıramıyorum. Her sabah aklımı teslim alıyor uykularımdan tatlı sevdan. Kahvaltım sen oluyorsun, öğlem, akşam , içtiyim sigaram. Her lokmada,her yudumda her nefeste senle doyuyorum. Gelemiyorum kendime çoğu zaman aklımın sana esareti başladığı anlarda. bir yağmur bulutu toplanıyor gökyüzlerime de tutamıyorum. başlıyor sağnak yağışlarımın arasındaki seni korumadanda duramıyorum. Yürümekle bitmez, sormakla bulunmazen kıyısında hayatın, Sabırla dayanılmaz yollara çıkıyorum seni alıp yanıma. Gidelim diyorum gülüyorsun kayıyorsun damlalarla avuçlarımdan. Ağdeta alaycı bir vedaya sığınıyorsun beni bırakıp. Yere göğe sığmıyorsun giderken kaçarak, uçarak gidiyorsun. Göklere yükselerek yıldızlara tutunmak için belki de. Yine gidiyorsun her geceki gibi maviliklere. Birkerede kal be! Hayin suğretli pamuk yüreklim. Elinde olsa tam tersine göğe değil bana gelirdin. neye yarar rüyalarımız umut yığınları sağdece. Seni umutta bile görmek güsel her şeyim. hayal alemi |