Taşlanmaya giderken yanağını gül okşayan
Mansur’u
Gül yaralarken
Taşlanıyormuş kadın


Ve ilk defa tanış olanda şiire
Akla abes olanlar
Suya atarken Molla Kasım
Yunus;
Sadece sevgisini haykırıyormuş


Katli vaciptir mukabilinden
Fetva buyurmuş Kadı…


Kelebek çiçekle zinaya durmuş
Döl tutmuş insanda öfke
Gökler ışıl ışıl
Kıyametler koparken
Taşlanıyormuş kadın…


Dağlar ardı bir soysuz uzaklıkta
Hovardaymış erkeğin adı
Sular bir cenabet
Fikirler
Cimâ da cûrmû meşhut
Kadınınsa orospuya çıkmış adı


Dürüstlük bir gölgede asılı
Ve yalan bir saltanatta
Namus bekçisi erkekler
Racon kesiyormuş
İyiler ve kötüler
En kızgın sularda
Haşlanıyormuş kadın


" Varsa yüreğinde günahsız bir ruh
Gözü harama bakmamış bir el
Gelsin bana taşı o atsın"
Bakayım gözlerine
Yanılırsam kahpeyim
Diyormuş kadın


Benliği aç
Bilinci namussuz eller
Durmasın riyada masummuş gibi
Ben;
Sadece sevdim
İnandım sevdim diyormuş
Ölüme gülerken yüreklice
Taşlanıyormuş kadın…


Katli vaciptir mukabilinden
Fetva buyurmuş bir Kadı


Ve
Mansur
Ve kadın
Taşlanarak can verdiklerinde
Göklerde kıyamet kopuyormuş