Canımdan Bezdirme Beni…
Bîgâne kalıp da gördüğüm düşe,
Ne olur canımdan bezdirme beni… İnsaf et gözümden döktüğüm yaşa, Bir ömür derdinle gezdirme beni… At artık elinden kazma-küreği, Hicrâna gömme bu garip yüreği. Zulmetmek değilse aşkın gereği, Elem denizinde yüzdürme beni… Her yürek gerçek bir pervâne arar, Bilmem ki seninki daha ne arar. Üzmek için zâten bahâne arar, Baht-ı siyahıma ezdirme beni… Döndürüp kanadı kırık bir kuşa, Bıraktın kalbimi kara bir kışa. Eski akçe gibi üç-beş kuruşa, Götürüp sarrafa bozdurma beni… Sen zâlim bir avcı, bense bir şikâr, Etmiyor kalbine yakarışım kâr. Bu gizli kavlimi edip âşikâr, Bâri bir de ele sezdirme beni… Veli BOSTANCI |
Bıraktın kalbimi kara bir kışa.
Eski akçe gibi üç-beş kuruşa,
Götürüp sarrafa bozdurma beni…
Sen zâlim bir avcı, bense bir şikâr,
Etmiyor kalbine yakarışım kâr.
Bu gizli kavlimi edip âşikâr,
Bâri bir de ele sezdirme beni…
DUYGU YÜKLÜ SEVDA ŞİİRİNİZİ BEĞENEREK OKUDUM GÖNÜL SAYFANIZDAN.
YAZAN YÜREĞİNİZE SAĞLIK.