HASTASorgusuz düşer tanyeli bu şehre Kaybediyor parlaklığını sokak lambaları ... Toz toprak içinde kırık hayaller Yıldızlar kaynaşırken birbiriyle Bir garip duygu fısıldar kulağıma Sen bu saatlerde yorgunsun Sen bu saatlerde hasta Ve ağır ağır vuruyor pencereme Küçük su damlacıkları Kanadı kırık kelebekler Sessizliğin hüküm giydiği gece bu Kırlangıçların sürgün edildiği akşam Ben bu saatlerde yorgunum Bu saatlerde hasta Gittikçe beliren çizgiler ufukta Kalıyor öylece karşımda Hiçbir yere gitmeden Sarılır yalnızlığıma Ve odamın en dağınık durağında Yanan küçük mum ravzası Onu da söndüren çatımın viran tarafı Boş aynalarda gezinen ey! Deli adam Sen bu saatlerde yorgunsun Bu saatlerde hasta … CELAL BEYEKTEMİR |