Susamışlığın ortasında avuçlarında su olmak
Karanlığın sokaklara döküldüğü akşamlarda yıldızın
Sen yorulunca nefesin olmaktan bahseden bir adam
Biraz deli, garip ve huysuz biri işte...


Bazen susma oyunu oynardık seninle
saklambaç oynar gibi
oysaki seninle konuşurdum
her gece yakamoz akşamlarında
bir şehir çığlığıydı uykumuzu bölen
seni dillere destan; beni rüsva eden bu şarkı



Tüm boş kâğıtlara yazdığım yazıda sen
Ezberimde sen
Ve duymamazlığın garipsenmediği bir ülke
çocuklar unutmuş bilyeleri ,çayda çırayı saklambaç oynamayı
oysa ben hep oynardım seninle kovalamacayı ,bazen kör ebeyi …


Yabancı bir duygu sardı kollarımı gün ayaz
Gitmekte, kalmakta aynı nedense
Yanaklarımdan baş aşağı Dicle, Fırat
Çalınmış oyunlarım
Ve sisli bir şehrin ortasında masallarım öylece






Gözlerinde akşamın asude yalnızlığı
Dalarken en karanlığa sensiz
Sırtımda yokluğun ağlayacak öylece
Seni anlatacağım herkese
Bıkmadan, usanmadan
Bırak beni deli sansınlar
Bırak beni virane seni yasak diye ansınlar

Celal Beyektemir