Eski bir duvarın anılarına yaslandım
Ve yüzümde dallanıp budaklanan çizgiler
Gizlice fark ettirmeden
...Çocukları izliyorum şimdi
Ah bir koklayabilseydim ah ah !
Geçen yabancı simaların tuhaf bakışları üstümde
Hiç sorma utandım
Gecenin kimsesizliği vuruyor beni ey yolcu
Farkında değilsin sen


Ve siz kızmayın şu saçı sakalı karışmış adama
Bilmiyorum yağmurlu duşumun kaçıncı günü bu ?
Abdestim kabul olunur mu bilmem ?
Kirlenmişim ,dünya denen bu ilde
Bir çay uzatır, bilmediğim bir el
Demli ,azda olsa sıcak
Isıtır mı nasırlı ellerimi


Çekip gitmeliyim deli sanarlar şimdi
Zaten ayaklar çekiliyor
Ve karanlığa aslında bana terk ediliyor bu şehir
Hasan, Mehmet diye bağırıyor anneler
Nevalemde keskin bir sirke gibi ben
Yıllanmış şarap gibi sen
Gitmeliyim

Yürüyorum ,adımlar kendinden habersiz
Kışın savurduğu yaprak misali kağıtlar buldum yerde
Bir şiir yazılı üstünde
Okudum
Yılların siyah beyazını neşretmiş şair
Yırtılmış, atılmış ben gibi
Bilmiyorum o şimdi nerede …

Celal beyektemir