İNAT
Bu şehrin günahkar sokaklarında
Bir çocuk büyüdü, yıllara inat. Kurumuş, çatlamış topraklarında Bir umut yeşerdi, dallara inat. Ne ana ne baba ne yâr ne yavru... Hepsinden vazgeçti yansa da bağrı. Kendi öz yurdundan gurbete doğru Bir yolcu yürüdü yollara inat. Onun için sükût altın demekti, Selamet uğruna sabır emekti. Sahte dosttan kötü sözden çok çekti, Yine de hep sustu dillere inat. Biliyordu hayat kavgası zordu, Davası uğruna kendini yordu. Hiç kimseye eğilmedi dik durdu, Kula kul olmadı kullara inat. O hep yolcu idi olmadı hancı, Ne riyakar oldu ne de yalancı. Dışlandı, herkese oldu yabancı Kendiyle dost oldu, ellere inat. Şener KARA....Karşıyaka/İZMİR..26/01/2011 |
Eklemiş olduğunuz şiirlerin çalıntı olduğu tarafımızdan tespit edilip,
üyelik onayınız iptal edilmiştir.