Gittin...

Ben, arkandan sadece baktım.

Oysa; söyleyecek o kadar çok şeyim vardı ki...

Gidersen iyiye dair ne varsa içimde yitireceğim hepsini.

Gidersen sönecek içimdeki ateş,

Bir daha hiç kimse yakamayacak.

Gidersen karanlığa mahkûm edeceksin günlerimi,

"O karanlıkta yolumu kaybedeceğim" diyecektim sana.

Konuşamadım...

Gittin...

Gidişini görmemek için gözlerimi kapattım.

Öylesine acıdı ki içim,

Tutup koparsalardı kolumu, bacağımı bu kadar acımazdı.

Acım yaş olup akmalıydı gözlerimden.

Ağlayamadım...

Gittin...

Seni delicesine bir tutkuyla seviyordum oysa.

Tutkum seninle olmaktı,

Tutkum teninde erimek hayatı yalnız seninle paylaşmaktı.

Anlatamadım...

Gittin...

Gidişini önlemek için tutmak vardı ellerinden,

Ellerim değil miydi her dokunuşumda seni ürperten?

Ürperirdin yine biliyorum.

Bir kez dokunsam, bir kez tutsam ellerini,

Gitmek için biriktirdiğin bütün cesaretin kaybolurdu.

Tutamadım...

Gittin...

Bir yıkım gibiydi gidişin.

Sen adım adım uzaklaşırken benden,

Çöküp kaldı bedenim olduğu yere.

Nice ayrılıklara dayanan yürek bu kez yenilmişti.

Bu kadar zayıf değildim ben kalkmalıydım.

Kalkamadım...

Gittin...

Oysa geldiğin gün gideceğim biliyordum.

Hazırdım gidişine, kaçak zamanları yaşıyorduk.

Zaman bitecek ve sen gidecektin.

Bense, gidişinin ertesi günü,

Hayatıma kaldığım yerden yeniden başlayacaktım.

Başlayamadım...

Gittin...

Bir şey söyledin mi giderken?

"Kal" dememi istedin mi?

Son bir kez "seni seviyorum" dedin mi?

"Bekle beni döneceğim" diye umut verdin mi?

Beynim öylesine uğulduyordu ki.

Duyamadım...

Gittin...

Nereye gittiğin önemli değildi.

Binlerce kilometre uzakta da olsan,

İki metre ötemde de fark etmiyordu.

Artık yoktun ve asıl bu düşünce beni felç ediyordu.

Kurtulmalıydım senden,

Kurtulmalıydım bu yokluk duygusundan.

Kurtulamadım...

Gittin...

Unutulanların arasına katılmalıydım.

Anıları bir sandığa koyup, hayatı bir yerinden yakalamalıydım.

Bu aşk noktalanmalıydı, bu sevdadan vazgeçmeliydim.

Yapamadım...

Gittin...

Bir okyanusun ortasında tek küreği kaybolmuş sandalda,

Dev dalgalarla boğuşan bir denizciyim şimdi.

Dünyaya ayak uydurmaya çalışan bir uzaylıdan farksızım.

Bil ki; sevmekten vazgeçmedim seni.

Bil ki; seninle birlikte sevdanı da taşıyacağım yüreğimde.

Bil ki; seni unutamadım.


,,,,,,,,İZMİR/2009 f.i.g