Toprak yolları gözlerinde süzerken
Bir elinde Bafra sigarsı
Diğer elinde yamalı örme çantası
Aheste, aheste adımlarını bir karış atardı

Toz bulutu yerden kalkacak diye utanır
Adımlarını itina ile yerlere basar
Attığı her adım kafasında sorun olur
Alayına ana avrat giderdi Nesibe

Kaymakama dilekçe verir, cevap alamaz
Baş komisere şikâyet eder
Karakola giremezdi Nesibe
Elinde çantası, içinde felsefe kitabı
Alayının sülalesine dayardı Nesibe

Asla kirlenmezdi onun sarı saçları
Çok rüküş gezer, makyajsız olamazdı
Nerede oturur, nerde yatar kalkar bilinmezdi
İnci gibi yazı yazar, hayatın içine duman gibi sızardı
Ağlamazdı Nesibe hep gülerdi
Bir kaşık çorba ile akşam eder asla dilenmezdi
Onurluydu, kafasının içinde ne var bilinmezdi
Ama aynasız asla gezmezdi Nesibe

Yarım bardak çay içer, asla demlemezdi
Sigarayı ağzında yakar tüttürmezdi
Toprağa oturur sırtını ağaca hiç dayamazdı
Elinde kitabı ona hayatı kimse soramazdı
Yere düşen gazel yaprakları ile sohbet ederdi Nesibe

Gençlik ya bizde çöker otururduk yanına
Sarı saclar yeşil gözlerle dalardı anılara
Sakin, sakin konuşmaz, hep bağırırdı Nesibe

Yamalı örme çantasından çıkardığı kitaba dalar
Ağaçların dilinden konuşurdu
Sigara içimlik oturmalar son bulur
Sülalemizi de sorar
Hal hatırdan sonra topumuza da kayardı Nesibe

Çok güzel giyinir sanki çarşıda herkese çaka satardı
Bozulup yapılan asfalt yolları hiç sevmezdi
Belediyeden azık gelir yemezdi
Yanlış kapılardan içeri girmezdi
Çilesi benim gibi hiç bitmezdi
Eylem nedir bilmezdi
Dayanırdı başkanın kapısına
Belediyenin topuna da sayardı Nesibe

Ağaç gördü mü? Dualarla sülalesine bakardı
Yerlere tükürenin anasına kayar
Çok sinirlenir gözlerinden bir damla yaş akmazdı
Çiçekleri sever koklar asla koparmazdı
Yapraklar yere düşer üstüne basmaz kenara toplardı
Şehrin gülüydü o harama hiç bakmazdı
Hile hurdayı asla çakmazdı
Kavgalarımız olurdu sokaklarda yüzümüze bakmazdı
Sanki delimiydi bize de sövüp sayardı Nesibe