KIRIK AYNA/Bir zaman zürbiyeyken padişahın tasında Kurumuş bir gül oldum kitabın ortasında Yüzüm kırık aynada yeni baştan işlendi Kana boyandı toprak, sular menevişlendi/ Aç yüzünü gizleme aç öyle gel peşimden Örtülü çarşılarda gölgemi ezme anne Uyandım bir timsahın çenesinde düşümden Boynumdaki dişleri sakın ha sezme anne İçimde gezegenler, kafa tutuyor ay’a Yıldızlar küme küme, onlar atlı ben yaya Tutundum gidiyorum güz rengi papatyaya Yittiğim coğrafyada ne olur gezme anne Böyle kar duydun mu hiç?Heybetli taneler sığ Sığ taneler içimde büyüyüp oluyor çığ Sen yeşil kal her zaman, üst üste baharlar yığ Güneşinle beslenen serçeyi üzme anne Kovuldum terk edildim dünya denilen ine Ölüm tek ticaretim takılmazsa bendine Bu ucuz efsaneden imgeler biç kendine Rüzgârıma kapılıp içime sızma anne Ezel ebet bir çile, kadim zulmet binası Biter mi doğruların eğrilerle zinası Son buldu kainatın canlıya itinası Bulut toprağa küstü, yağmura kızma anne Kâğıt kalem düşmanım sözcükler birer pusu Hangi harfte gizli bil hislerimin tapusu Usanmadan bekle dur, bu müebbet mahpusu Ölmeden mezarımı elinle kazma anne gri gölge 2011 ( Filiz Yüksel ) teşekkürler ..... |
yazan kaleme tebriklerimle