// gölgelerimden geçerken senler //usumun gölgelerinden geçiyordu siyah beyaz anılar elleri ile yıkarken zaman kerpiçten duvarlarımı hırsını alamamış cümlelerim beynimi kemirirken kaç !! kaç daha vakit varken yüzümde gök şehrinin ağrılı renkleri parmak uçlarımda sızlarken deniz hırçın dalgalar yağmalar kıyılarımı tırnaklarımdan asılırım kızıl şafaklara yaram hala sen kokarken tarihinden çok sonra gelen adam ayak seslerin takılır uçurtmalarımın iplerine // ki ben sevgili !! yüreğimin turkuaz sularına kilitledim seni aklımın uçurumlarından ittim aynı dili konuştuğumuz yıldızların haritasına çizdim bilmecelere sığınmış suretinin harelerini rüzgarın kırık sesine bıraktım ritmi bozulmuş ılık nefesimi ay gizlenirken kirpiklerimin çaresizliğine ağlaşan gri gölgeler bırakır uyanamadığım sabahlarıma dikiş tutmayan sol yanımı sessizce örterken intihar kokulu şiirler daha vakit erken !! //ki ben sevgili !! ölü kuşlar taşıyorum çehremde sana adanmış yaşanmamışlıklar el sürüyor tenime ve adın geçerken sahipsiz kelimelerim vurulur en militan sözlerinden tan yeri ağırırken fütursuz saçlarımdan çekeler solgun yüzümdeki esrik çizgiler |