Belki Kiyamet Kopar

Bugünde uyuyamadım can
Bugünde uyuyamadım
Uyku gözümden akıyor
Ama uyamıyorum kolay kolay can
Uyuyamıyorum kolay kolay

Sevdamı düşünüyorum sözlense bile
Acaba mutlumu ki
Acaba bu kış gününde üşüyor mu ki
Acaba geceleri uyuyabiliyor mu ki
Acaba oda beni arada
Bir düşünüyor mu ki, hı can

Zar zor uyuyup uyanıyorum
Hayaliyle gözümü açıyorum
Kahvaltımda lokma bazen
Boğazıma duruyor acaba
Güzellik masumu
Ne yiyip ne içiyor diye can

Gülücüklerim sahtedir
Üzüntülerim çok derindir
Seni aradığım gözler nemli
Yüreğim işe yaslıdır can yaslı

Sana şiir yazmaya bile korkuyorum can
Bana kızıp kendisini kaybettirecek diye
Ama bilmez misin ben cansız yaşayamam
Çünkü bende canım can
Bende canım

Seni düşündükçe olgunlaşıyorum
Seni sevdikçe biraz daha büyüyorum
Seni özledikçe dev oluyor kalemim
Ama o korku var ya
İşte o korku
Beni bilinmez yola çekiyor can
Bilinmez yola itiyor

Evet sen bana
Hiç umut vermedin
Belki umut verseydin
Bu kadar sevemeyecektim
Belki sevgine arsız olacaktım
Belki gönlüm kitap kadar
Kalın olmayacaktı can

Neler çektiklerimi kimse bilmiyor ki
Sana benden haber yollasınlar
Yada bir gece vakti
Seni sokağından bulup
Sokağıma getirsinler
O vakte kadar
Belli ettirmem ki can
O vakit mi…
Belki kıyamet kopar.