DÖNMELİSİNDönmeliydin gittiğin yollardan Evini kaybetmiş bir çocuk gibi Bekliyorum her köşe başında Sabırla Ve avucumda senden kalan Son umutlarla Önümden geçen her şehirler arası otobüs Seni getirdi sanıyorum Her koltuğumda sen var gibi Dönmelisin Dönmezsen ardında bıraktığın Yaralı güller ölecek yoksa Dönmelisin çünkü senden sonra Boğazıma uzuyor korkunun elleri Ve senden sonra rüyalarım karanlık Dönmezsen çicekler üşüyecek Sensiz acılara gögüs germek mümkün değil Dönmezsen Terk etmez hüzünlerim Dönmelisin Sana mahpustur duygularım Ve sana mahpustur dudaklarım Sen gittiğinden beri akmıyor şadırvanların suyu Ve ben hep kaçak su kullanıyorum Dönmelisin Çünkü sana mecburum Senden sonra hep siyah giyiniyorum Dönmelisin Çünkü kollarında ölmek için Bıraktığın yerde seni bekliyorum Ben sana mecburum Dön lütfen… Kadir YILDIZ (Resim alıntıdır) |
ve hiç bir duygu çivili değil yerinde
yada çivilenenleride söküp atacak kerpetenler mevcuttur...
mecburiyet yok zorlama hali vardır kendini
gereksizdir
gidenlere dön denmemeli
uğurlar olsun
yolun açık olsun
bahtın açık olsun vs...
o dönmemeli
sen kendin için dönmeyi öğrenmelisin
herkesin semahı kendine
herkesin tavafı kendine
sen sana dön!
kalemin dert görmesin
sevgimle...