Üstü Kalsın Diyorum
Kulaklarıma sinmiş yanık barak ezgilerinin
Eşliğinde Hırpalanmış bir hayatı sorguya çekiyorum.. Nefsimi zapteden bu feveranla beraber Ruhumu koşulsuz bir ihtarla Merhametime ihbar ediyorum.. Böğrüme nişan duran tüm yağlı kurşunlara Kaldırdığım menfaat kanatlarımı geriyorum.. Bilinmez bir cerihanın Göğsüme oturan asâlet vakarımı da İki kelime ile ipe çektim.. Her defasında açmaktansa isyan bayrağını Tepemdeki gönderde sallanan Teslim fermanı benim değil.. Hokkadan çıkmayan kalemimde renk yok zaten Kapattım çenemi işte Sustum Sükut ediyorum.. Sarı hazan,billur bahar,kavak yelinde hâleler Yüreğimden yüreklere büyüyen gökkuşağı Bitti artık aşk-ı memnu da arabesk Kimseye de mürebbiye olmadım ya Sevgiyi bonkör kullanmışım diyorlar Oysa Verdiğim hissiyatımın yanında gururumda vardı İstemem artık kimselerin aşk kırıntılarını Bende Verdimse ben verdim Üstü kalsın diyorum Tahammül edilemez bir esaret kalmaktansa gönüllerde Şapkamı önüme indiriyor Ve Ellerime bakıyorum.. Masmavi nehirler gibi Parmak uçlarıma yürüyen damarlarım var.. Öyle işte Bundan böyle Tecrit bir hayatı tercih ediyorum.. Faruk civelek |