MASAL...
Günlerden bir dün,
Evvel zaman bir güzün... Anlattı durdu insanoğlu, İnandırdı bir çocuğu, kaldığına dürüstlüğün Mutlu sonlar büyüttü içinde, Çocukluk bu ya kandı işte. Aynı masalları aradı hep, Yaşı erse de kemale... Bir de baktı pire pireydi, Berber berber, Tellal insandı, Suçsuzdu develer. Samanı buldu; buğday, başak içinde Fakat kalbur yok hiç bir yerde Derken kalbur bulundu delinmiş birkaç yerinden Yetmedi yararı yaramazı elemeye... Terazide kalmamış denge, Koydu iyiliği bir kefesine, Dediler "bu ancak kötülüğün binde biri" Bozan da bağıyor ’Adalet nerede?’ Başını kaldırdı, bir an birbirlerine baktılar Onda yeşildi rengi gökyüzünün Ses etmeden anlaştılar... Gereği yoktu fazla sözün. Göğün yaşları süzüldü yüzüne doğru yerin, Her damlada bir sır vardı, anlayana derin. Onunsa gözleri sağnak yağmura tutuldu, Saklayamadı elleri dedi "Ben hiç büyüyemedim!" KEZİBAN ÜLKER 14.01.2011 cuma 23:30 |
Her damlada bir sır vardı, anlayana derin.
Onunsa gözleri sağnak yağmura tutuldu,
Saklayamadı elleri dedi "Ben hiç büyüyemedim!"
Yüreğinize sağlık.....