CEMERAT
Cemerat
Şeytanı yerde bilip Atma boşa taşları! Hakk’a yalvar eğilip Dök gözünden yaşları... Gitme sakın inada, Sanma şeytan Mina’da. Şeytan kalpte, sînede İşletin şu başları... İsmail etmiş te kör, Görmez mi şeytan bak, gör? Olma Halık’a nankör, Kaldır inen kaşları... Büyük şeytan da ne ki? Ölçtün mü ne sendeki? Kalbi taşlarsan belki, Hakk düzler yokuşları... Şeytan insanın hasmı, Burda ’cemerat’ ismi. Kalptedir esas kısmı, O’ na yönelt taşları... Özde uğraş şeytanla, O kalpte, iyi anla! Temizlenir imanla Karıştırma işleri... Önce Hakk’ tan af dile, Yalvar temiz kalp ile, Gözden akan yaş bile Söndürür ateşleri... MİNA - 2010/11 Halil Şakir Taşçıoğlu |