Yüreklerinden binlerce atlılar gelirde gider
Terkilerinde gümüş renkli hayalleri
Ve ayak izlerinde bahar tomurcuğu
Çocuk ufuklarından güneşli tarlalara
Umut diye güzellikler ekilirdi yüreklerine

Onlar kötü hayaller kurmazlardı mesela
Masallardan çaldıkları iyilik perileri
Şişelerde sakladıkları iyi yürekli cinleri vardı
Hangi saraylara sultan olmamıştı ki çocuklar
Yakmak yıkmak öldürmek değildi muratları…

Hiç sorgulanmadı doktor olmak idealleri
Bir uzak köyde hangi çocuk ölmüştü sıtmadan
Hangi ak saçlı nine siyatikten muzdarip?
Savaşmak için subay olacağız demezlerdi
Hak ve adalet, güzellikler içindi bütün hayalleri.

Cemiyet miydi acep onları harami yapan?
Yalancı çocuk,hırsız komşu kime arkadaştı
Onlar hangi izbe sokaklarda gezerken kirlendiler?
Hani bismillah ile başlarında öptükleri kırıntılar
Çocukluklar tertemizken nereden geldi bu kir?

Ne farkı var yılanı öldürenle baba katilinin
Dağ doruğu kadar güvenli anne kucağından
Düştükleri bu keşmekeş kirli dünyada
Nasıl temiz kalacaktı pislik içinde çocuklukları
Onlar umudu büyük yürekleri güzel çocuklardı

Şimdi sevinsin savaşlar övünsün kötülük
Her hırsızın zulasında saklanmış fikrimiz
Her katilin tetiğinde parmak izimiz var
Eşikler kir pas kokuşmuş bütün mahalle Allah aşkına
Kentten kente çoğalmakta ölümcül kötülük

Biri çıkıp anlatsın ne oldu anne sütündeki ak
Her suyun içilmediği,her yemişin yenmediği
Bütün çocukların güneş yürekli çocuklar olduğu
Çıkıp anlatsın nereden geliyor bu kötülüğün suyu
Onlar atlas bakışlı mavi umutlu çocuklardı….