"mavi bir düştür kadın" derdi annem
"bazen de çözülmeyi bekleyen
karmakarışık bir denklem
açıktır yürek kapısı
öyle su gibi duru
öyle ana sütü gibi berrak
kendine değer ver kızım
yarınları hafife almayasın
hiçbir şey seni üzmesin
ola ki kırıp parçalamasın!"
bak anne görüyor musun
nasıl da paramparçayım...


"kamçılıdır hayat" derdi babam
"öyle hoyrat,
öyle hayta!
ele avuca sığmayan şişko göbeğini
benzetirdiniz Gülhane çocuk parkına
kâh salıncak olurdu gözünüzde
kâh bir tahterevalli
o yüzden sallayıp durdu sizi
bir o yana
bir bu yana
görmediniz oysa
nasıl çekiştirip bollaştırdı bizi
hem aşağıdan
hem de yukarıdan"



"bir derdin varsa anlat ağaçlara" derdi abim
ağaçlar ser verir, sır vermez rüzgâra"
"emin ol kendinden öyle yol al
ve adımlarını at sağlam
havada bulut, sen bunu unut
masallar diyarı değildir yaşam
bak kardeşim görmüyor musun
ne güzel çıkardılar hemen buruşturup
birkaç beden küçülen çocukluğumuzu
elimize de rengârenk şekerlerini
harçlık niyetine bir güzel tutuşturup"



"saçlarını sıkı ör,
üstünü başını sıkı ört" derdi babaannem
"hiçbir yerin açıkta kalmasın
yürürken kafan öne eğik değil
hep dimdik dursun omuzların
sakın unutma!
arkanda da olsun bir gözün, kulağın
olsun ki; haberini verebilsin önceden sana
sürü halinde dolaşan çakalların!"



"ya Heq’u ya Tala" derdi dedem
no çı serdo
no çı puko
zerrê mı de roniştiyaiyo"...


ahh nerde şimdi
anamın o gür ç/ağlayan sesi
sarıp sarmalayan emektar elleri
babamın kuş tüyünden hafif yüreği
çocukları oyuna çağıran o kucağı
abimin isyana tutuşan ayakları
hayata çelme takan adımları
babaannemin o mis kokulu
tutam, tutam perçem saçları
dedemin ağıt yakan türküsü
duaya açılan derviş avuçları
nerdedir kim bilir
nerde kim bilir
nerde


şimdi içim dışım çalkantılı deniz
vurur öfkesini hırçın
bir o yandan
bir bu yandan
her gün daha azgın
daha kudurgan
hangi kıyısına tutunsam
bir fırtına patlak verir
hangi dalgasıyla çarpışsam
şimşekleri gürültülü kopar...



"mavi düşlerin nazlı gelinidir kadın" derdi annem
"kınası avuçlarında sıcak yakılan ve tutulan
korkma kızım
korkma!
geçecek bu hengâme, bu zelzele
doğacak uzaklarda gülümseyen güneş sana
sıçrayıp titremeyecek artık kirpiklerin
hoplayıp zıplamayacak yerinde
yumruğu göğsünde sıkılan yüreğin
ağlama kızım!
ağlama!"
demedin annem
demedi annem
demedi!


önce buluta asıldı k/adın
sonra düştü denize
kavruldu gök
ağladı bulut
köpürdü deniz
sallandı yer
çalkalandı
çalkalandım
çalkalandık
...
...
ve yalpalandık beraber!


Meral Gül...