VALO'ya MOR ÇİÇEKLERVALO’YA MOR ÇİÇEKLER -1- I Ben Ağaçları Kuşları Uçurtmaları Dağları anlayıp Geleceğim demişti Zamanın yeşilindeki Şimdi yağmurun boş Uzak aynalarında Kendimi seçmeye çalışırken Bakışlarımı saran bu ölü duman Anlamadıklarımın Yangınından II Sen git Ben kızları Kelebekleri Biraz da yarınları sevip Yetişeceğim demişti Morun zamanındaki Şimdi düşlerimi saracak Bir renk ararken gözlerime Tükürdüğüm bu kırmızı balgam Sevişemediklerimden III Hadi Çocuklaşma Şimdi git oğlum Ben Ben biraz boşluk Biraz ten Biraz siyah Belki biraz intihar toplayıp Geliyorum demiştin ya oğlum Şimdi düşünüyorum da Gelmeseydin Çekilmezdi Bu yağmur Bu yangın Bu kanser Bu ölü duman VALO’YA MOR ÇİÇEKLER -2- zerre zerre hançer bilgisi zalim bir kalpti yerinden sıcak fısıltılarla söküp soğuk kudretini bıraktıkları şimdi iyi iyi miyiz bilmem valo en azından yaşıyoruz be oğlum en azından ölüm dudaklarımızın insafında binlerce şarkının ardında bir umut yaşanmak için bak nasıl da zavallı sıra bekliyor artık derin ve kederli ve damarlarımızdaki soğuk, karanlık coşkusu özgür iblisin ellerinde ağır leşlerle siyahı giz tutanlar için boğulacak tek nehir olması biraz da tanrı kılıyor bizi |