SürgünKentin üstünde. hain bir sancı vardı, Bir tarla faresi ortada geziyordu, Susturulmuştu halk, Sürgündeydi insanlık. Adalet tali bir yola taşınmıştı, Solucanlar harlı gülümsüyordu, Fare solucanları besliyordu, Sabahlar sarhoş, Akşamlar çakır keyifti. İnsanlarda sahipsizlik, Caddelerde yalnızlık, Kaldırımlarda leş kokuyordu. Karanfiller uzakta kalmıştı, Gül sürgündeydi artık. Üç beş bülbül fareyi besliyordu. Fare kırmızı kurdeleyle geziyordu, Kentin sokakları bir hoştu, Adalet esarette, Mülk sürgündeydi, Ankara gibi, Ankara kendine sürgündü artık. Şems yaylasında sardunyalar solmuş, Feslikanlar kurumuştu. Ben sürgündeydim. Kentin berduş sokaklarında, Eski zamanlardan bir karanlık vardı, Kalleş bir sancı hain bir pusuydu, Fare halinden mutluydu. Yüzlerde maske vardı, Maskelerde karanlık, Hadi ya, Karanlıklarda tanrı, Hadi ya, Tanrı vicdandaydı, Hadi ya, Tanrı cüzdandaydı, Hadi ya, Sürgündeydi. Kim? Orhan YILMAZ. |
Saygı ve selamlarımla.