UÇSUZ SEVİNÇ
uçsuz sevinç
ezilip kalmadım yollar ortasında sorularla çevrili bir hayatın uğultusu elimde mutsuz ömrümün uykusu nedensiz acılar yaşatan bir dünya bildiğim sırlar sır değilmiş bilmediğim daha karanlıklar varmış çapraz ateş içinde kaldım neredeyse kayboldum bir gün yeniden dönüyorum uzaklardan gelir gibi ruhum bu yolculuktan mutlu uçsuz bir sevinç gözlerim yıldız dolu tüm belirsizlikler geçti giysilerimi yeniledim mutluluk şarkıları okuyor saklayamıyorum içimdeki çocuğu elbet biliyordum bugünü sönmüş değildi közüm en nihayet yarın göründü niçin gülmesin di gözüm … Mustafa kaya 09.01.2011/ Çengelköy |